Arapgir’e girince, tarihi Onar Köyü’nü de es geçemedik. Sonra Kemaliye’ye yöneldik, yol üstündeki Ocak ve Dutluca Köyleri, kendine çekti bizi. Başpınar’a girmedik ama Fırat üzerindeki Yazıcıoğlu Köprüsü’nden geçip geri döndük. Başdöndücü Fırat ve kanyon manzaraları eşliğinde eski adı Eğin olan Kemaliye’ ye girdik. Önce Apçağa Köyü karşıladı bizi, hani “gitmesek de görmesek de” bizim olan bir köy vardı ya, o köy işte! Sırtını Munzur Dağları’na dayamış, Apçağa, Ergü, Ocak, Sırakonak ve diğer köyleriye Kemaliye…. ÇEKÜL Vakfı, “7 Bölge, 7 Kent Projesi” nde Doğu Anadolu’yu Kemaliye’nin temsil etmesine karar vermiş, ardından da Avrupa Tarihi Kentler Birliği’ne katılmış. İki gün boyunca her bir köşesini adımladık, dokunduk, içimize çektik, doyamadık. Ama yol var gitmek gerek. “Ne işiniz var, yolunuzu uzatmayın” seslerine kulağımızı tıkadık ve vurduk kendimizi Erzincan yollarına. İyi ki öyle yapmışız, Allahım yol manzaraları bu kadar mı güzel olur; başı dumanlı Munzur Dağları, yemyeşil bir vadi, demiryolu ve karayolu boyunca coşarak akıp giden Fırat. Yolumuzun üstündeki İliç’e girdik-çıktık, Kemah’ta dinlendik, sonra geldik “etrafı dağlık, ortası bağlık” Erzincan’a!! Pülümür üzerinden Tunceli’ye doğru yol hikayesi devam edecek.. #kemaliye #erzincan

Açıklamalı fotoğraflar için lütfen aşağıdaki bağlantıya tıklayın;

Murat MORALI tarafından yayımlandı

Tüm gönderileri Murat MORALI ile görüntüle