Laos’a varmadan önce tur liderimizi soru yağmuruna tutuyoruz. Nasıl bir yer? Çok mu yoksul? Gideceğimiz yerler nasıl? V.s. … Tur liderimiz yoksul olduğunu söyledi ya, artık biz kalacağımız yerden yemek yiyeceğimiz yere kadar kafamızda binbir şüphe ile kurup duruyoruz.

Havaalanında üç küçük minibüse dağılacağımız söyleniyor. Dünya mirası olduktan sonra Luang Prabang’a otobüs girişi yasaklanmış.

Minibüsümüz karanlık yollardan geçip yine karanlık bir merdivenin önünde durduğunda daha gidecek yolumuz olduğunu düşünüyorduk, ancak tur liderimiz, “eveeet otelimize geldik” deyince kısa bir şok yaşandı. Ortada otel falan yoktu. Herhalde karanlık izbe ve çukurda kalan bungalowlara geldik diye düşündük. Merdivenleri indiğimizde karşılaştığımız cenneti gördüğümüzde içimize yayılan sıcaklığın tarifi mümkün değil.

Khan Nehri (Mekong’un bir kolu) kenarında yemyeşil bir ortam. Tablo gibi ağaçlar, çiçekler ve bitkiler… Kardeşim bu yerden fırlayan rengarenk çiçekleri saksılarda yetiştireceğiz diye memlekette göbeğimiz çatlıyor… Bunlar böyle topraktan nasıl fışkırıyor ??? Ahşaptan ve çok sevimli evler odalarımız. Bir de geniş mi geniş odalar… Yerler rabıta ve doğal ahşap. Her ne kadar yukarı kattaki yürüdükçe çıkan tahta gürültüsü rahatsız edici de olsa, o kadar kusur kadı kızında da olur. Tek katlı evlerde kalmanız tavsiye olunur tabii…

Ertesi gün tüm şehri dolaşıyoruz. Bir biblo kent Luang Prabang. Öyle sevimli ki, insanın başını okşayası geliyor. Şehirde 45 tane irili ufaklı Budist, Hindu, Konfiçyüs tapınakları var. Luang Prabang Laos’un kuzeyinde. Laos’un coğrafyası da çok ilginç. Tarıma elverişli ova sadece ülkenin %5’i. Dolayısıyla tarım arazisi az ve çok değerli. İnsanlar tepelerde ve yamaçlarda tarım ve hayvancılık yaparak geçinmeye çalışıyor. Yoksulluğa rağmen sokaklarda yapışkan dilenci yok. Satıcılar uzaktan sesleniyor ve kesinlikle yanınıza gelip sizi rahatsız etmiyor.

Laos, siyaseten Vietnam’ın uydusu sayılır. Tek partili sosyalist bir yönetim var, aynı Vietnam’daki gibi. Vietnam’dan etkilenmeleri çok doğal, çünkü dünyaya açılan kapıları sadece Vietnam. Ülkenin ihracatı (gerçi çok az ama) tamamen Vietnam limanlarından yapılıyor. İthalat da ağırlıklı olarak Vietnam’dan yapılıyor. Laos Demokratik Halk Partisi aynı Vietnam’daki gibi orak-çekiç simgesini benimsemiş. Çin ile araları açık.

1 Amerikan Doları 8.000 Kip. 1 TL 3.200 Kip (Laos parası). Her yerde dolar geçiyor. Yanınıza küçük dolar banknotları alırsanız sokak satıcısından bile istediğiniz alışverişi yapabilirsiniz.

Luang Prabang’ın akşam 17:00’de kurulan ve 22:00’ye açık kalan gece marketi, yani sokaklara yayılan çarşısı çok canlı. Ne isterseniz var. Fiyatlar Vietnam’dan biraz daha pahalı olmakla birlikte yine de ucuz sayılır.

Luang Prabang, Khan ve Mekong Nehirleri arasında uzanan çok güzel bir kent. Nüfusu hepsi hepsi 18.000. Laos’un nüfusu ise 8 milyon civarında.

Luang Prabang’ta birçok Avrupalı gence rastladık. Sokaktaki ucuz satıcılardan yemeklerini yiyorlar, pansiyonlarda kalıyorlar, 2 dolara pantolon, 1 dolara tişört alıp yaşıyorlar. Laos’ta trekking, bisiklet, motosiklet gibi birçok faaliyet var.

Laos’un anlamı bin filin ülkesi. Ülkede fil yetiştiriciliği kursları veriliyor. Burada 2-3 hafta kalıp bu kurslara katılan ve dünya dertlerinden arınıp rahatlayan birçok Avrupalı var.

Avrupalılar burada işletmecilik de yapıyorlar. Belçikalı restoran işletmecisi, Hollandalı kafe ve kitapçıya rastladık. Daha da fazla işletmeye sahip olduklarını öğrendik. Bazı dükkanlardaki mallar o kadar hoş bir zevkin ürünü ki arkadaşlarımız epey bir alışveriş yaptı. Bizim alışverişle pek aramız olmadığı halde dükkanlardan kendimizi alamadık.

Lokantalar, kafeler, pastaneler, barlar çok hoşumuza gitti. Hepsinin ayrı bir havası var. Luang Prabang Dünya Mirası Listesine girmesi sayesinde korunuyor. İnşallah hep böyle korunur ve biblo kent dünyanın saçma sapan telaşından kaçan insanların sığınağı olmaya devam eder.

İşte Laos’tan kareler…

Murat MORALI tarafından yayımlandı

Tüm gönderileri Murat MORALI ile görüntüle